Czasami za dużo życia jak na jedną osobę. Tak chyba wygląda dorosłość. Chciałabym wrócić na plażę, siedzieć na tym samym kamieniu wystającym z piasku i rozmawiać z osobą która mnie rozumie, nie ogranicza i po prostu jest serdeczna. Albo chciałabym się cofnąć w czasie by znowu być dzieckiem, bez żadnych wyborów, stresów, decyzji. Ale wiem, że to człowiek sam sobie komplikuje pewne sprawy. Najlepsze jest to, że wystarczy chwila bierności a inni już podejmują za ciebie decyzje. Piękna sprawa, taka bezludna wyspa. Ale od czasu do czasu.