Dzień jest stanowczo zbyt krótki. Choćbym nie wiem jak chciała, nigdy nie udaje mi się zrealizować wszystkiego co sobie zaplanuje. Nie wiem, może to czasem zbyt ambitne plany, a może lenistwo. Tak czy owak, już wiem, że wszystkiego zrobić się nie da i pozostaje nam wybór. Robić to co chcemy, czy to co musimy. Raczej każdy wybrałby pierwszą opcję. Niestety realnie sprawę biorąc, musimy być przygotowani na rozczarowanie. Życie nie może składać się tylko z tego co chcemy, czasem trzeba zrobić coś na mus. I właśnie dziś zastanawiałam się jak zmienić obowiązek w przyjemność. Czy to zadanie trudne? Bardzo. A czy wykonalne? Nie mam wyboru. Nie chcę spędzić całego swojego życia w oczekiwaniu na kolejny urlop. Nie chcę gonić za czymś co i tak prędzej czy później znika. Tak bardzo nie chcę się bawić w dorosłe zabiegane życie. Chciałabym, za kilkadziesiąt lat mieć w sobie wystarczająco dużo optymizmu i siły by jakoś utrzymać się przy sobie. I tego Wam życzę.